سیاست خارجی روسیه در قبال ایران در دوره پوتین بعد از سال 2012
author
Abstract:
چکیده جمهوری اسلامی ایران بعد از فروپاشی شوروی، جایگاه متمایزی در گفتمان سیاست خارجی نخبگان روسیه اعم از آتلانتیکگرایان، ملیگرایان و اوراسیاگرایان دارد. برخی ملیگرایان روس موقعیت ایران را از نظر اقتصادی حائز اهمیت میدانند و گروه دوم یعنی اوراسیاگرایان برای ایران، اهمیت سیاسی و امنیتی قائل هستند. آتلانتیکگرایان روسیه هم بر این اعتقادند که نباید همکاری با غرب را فدای رابطه با ایران کرد. در دوران ریاست جمهوری پوتین بهویژه از سال 2012، ایران از اهمیت قابل توجهی در سیاست خارجی روسیه برخوردار شده است. در این دوره، پوتین در برخی مواقع، ایران را یک متحد استراتژیک خود توصیف و در مواقع دیگر به راحتی از کارت ایران استفاده کرده و در قبال گرفتن امتیازات بیشتر، منافع این کشور را قربانی کرده است. سئوال اصلی مقاله این است که رفتار سیاست خارجی روسیه در قبال ایران در دوره پوتین(از سال 2012 به بعد) را چگونه باید تببین کرد و آیا میتوان این دو کشور را متحد استراتژیک دانست؟ در پاسخ به این مسئله میتوان براساس دیدگاه ولفرام هانریدر و اصل امکانپذیری و موفقیت سیاست خارجی و تلفیق اجماع و سازگاری، تصمیمات روسیه در مقابل ایران را تبیین کرد. تلفیق دو مفهوم سازگاری و اجماع در سیاست خارجی، رویکرد اصلی در تصمیمگیریهای سیاست خارجی روسیه محسوب میشود. در روسیه هرجا درباره منافع روابط استراتژیک در قبال ایران در میان نخبگان روسیه یک اجماع وجود داشته باشد، روابط ایران و روسیه تا حد راهبردی ارتقا پیدا میکند و در مواردی که اجماع وجود نداشته یا اجماع از نوع دستوری است، نحوه تعامل با ایران متناسب با ساختار وضعیت بینالمللی اتخاذ میشود.
similar resources
پوتین؛ تغییر یا تداوم سیاست خارجی روسیه در دوره جدید
پوتین و تفکرات وی در دوران بعد از جنگ سرد، تاثیرات بسیاری بر سیاست خارجی روسیه داشته است. هر چند پوتین به دنبال افزایش قدرت روسیه به مانند دوران جنگ سرد بوده، اما دریافته است که فضای جنگ سرد و ماهیت نظام بینالملل تغییر کرده است. از این رو، مولفههای گسترش نفوذ در زیر سیستمهای مختلف، ارتباط و همکاری با آمریکا، سیاست خارجی «انرژی محور» و واقعگرایی در سیاست خارجی روسیه، مورد توجه قرار گرفت....
full textسیاست خارجی روسیه در قبال اتحادیه اروپا در دوران پوتین
در سیاست خارجی دولت ها معمولا وضعیت تداوم و تغیر وجود دارد.اما برخی دولت ها طی دوره خاص شاهد تغییرات ونوسانات گسترده ای است . به طوریکه که این نوسانات نوعی سردرگمی و ابهام را در ذهن تداعی می کنند.این موضوع به ویژه در مورد سیاست جدید روسیه نسبت به غرب بسیارصادق است.اما بنیان قدرت در دنیای کنونی روسیه، اقتصادی است.روسیه برای مدت های طولانی اولویت های سیاست خارجی اش بیشتر در حوزه امنیتی و ژئوپ...
15 صفحه اولمطالعه تطبیقی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و روسیه در قبال سوریه سال 2012-2010
روابط خارجی کشورها همیشه موضوع مهمی بوده است تا آنجا که گاه سرنوشت ملتها به طریقه ی برقراری با دول دیگر بستگی دارد و همیشه برقراری روابط خارجی و دیپلماتیک، متاثر از عوامل و فاکتور های مختلفی از جمله موقعیت ژئوپلتیک ،منافع ملی،ایدئولوژی ،رهبران ونخبگان حاکم،شرایط منطقه ای و ساختار نظام بین الملل است. در این راستا در سالهای اخیر از آغاز جنبش بهار عربی در کشور سوریه و مسائل داخلی و روابط آن با قدر...
مطالعه تطبیقی سیاست خارجی روسیه در دوران پوتین و مدودف
چکیده سیاست خارجی روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دارای فراز و فرودهای زیادی بوده است. شاکله اصول کلان سیاست خارجی روسیه بر مبنای جهان چند قطبی، محافظه کاری، واقع گرایی و موازنه قوا شکل گرفته است. نخستین دوره سیاست خارجی روسیه در قالب نهاد «خانه مشترک اروپایی» مطرح شد. در این دوران(1995-1991) و در ادامه سیاست «تفکر نوین» گورباچف، فدراسیون روسیه نیز یکپارچگی درنظام اقتصاد سرمایهداری و به...
full textتغییر رویکرد پوتین در سیاست خارجی نوین روسیه
با رویکارآمدن دوبارۀ پوتین در روسیه فرصت دیگری فراهم شد تا این کشور همزمان هم از غرب دوری کند و هم از منافع همگرایی با آن در عرصۀ سیاست خارجی و معادلات منطقهای و فرامنطقهای بهرۀ لازم را ببرد. رویکرد واگرایی و استقلال روسیه در نقاط مورد اختلاف با غرب، سطح نفوذ این کشور را در عرصۀ بینالمللی افزایش میدهد. پرسش اصلی نوشتار این است که آیا سیاست خارجی روسیه در دورۀ جدید ریاست جمهوری پوتین، تداو...
full textMy Resources
Journal title
volume 11 issue 41
pages 89- 116
publication date 2018-05-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023